Araştırmayı, Milano’daki IIT Basılı ve Moleküler Elektronik Laboratuvarı Koordinatörü Mario Caironi liderliğindeki bir takım yürüttü.
Caironi ve takımı, yenilebilir elektronik materyaller yahut yenilebilir unsurların içine konulabilecek elektronik aygıtlar üretmek hedefiyle besinlerin ve yan eserlerinin elektronik özelliklerinin incelenmesi üzerine ağırlaştı.
Yenilebilir elektronik biliminin ise sindirim sistemi hastalıklarının teşhis ve tedavisinin yanı sıra besin kalitesinin izlenmesine yönelik aygıtların üretimiyle ilgilendiği ve bu mevzudaki en değerli zorluklardan birinin bu emelle kullanılacak yenilebilir güç kaynaklarının üretilmesi olduğu kaydedildi.
PİLDE BADEM, KAPARİ VE DENİZ YOSUNU KULLANILDI
Araştırmacılar, canlılarda meydana gelen biyokimyasal redoks yansımalarından esinlenerek pilin geliştirilmesinde badem, kapari ve nori yosunu kullandı. Pilde anot olarak kullanılan riboflavin bademden, katot olarak kullanılan kuersetin ise kapariden elde edildi.
Kısa devreleri önlemek gayesiyle pillerde gerekli olan ayırıcı için suşide kullanılan nori yosunundan faydalanılırken elektrik iletkenliğini artırmak için de faal kömür ve su bazlı elektrolit kullanıldı.
Ayrıca elektrotlar, selülozdan üretilmiş bir takviye üzerinde iki besin sınıfı altın kontağın çıktığı balmumu kapsüle yerleştirildi. Altın kontak, pasta şefleri tarafından kullanılan altın folyo olarak biliniyor.
BİRKAÇ SAAT MÜHLETLE 0,65 VOLTLUK ELEKTRİK ÜRETİYOR
Pil, yenildiğinde insan bedeni için sorun oluşturmayacak halde 0,65 volt üretiyor. Batarya, düşük güçlü LED’ler üzere küçük elektronik aygıtlara sonlu bir müddet için güç sağlayabiliyor. Örneğin, yenilebilir pil, 12 dakika boyunca 48 mikroamper yahut birkaç mikroamperlik aygıtlara birkaç saat akım verebiliyor.
İlk büsbütün yenilebilir şarj edilebilir pilin, yeni yenilebilir elektronik uygulamalara ilham vereceğine inanılıyor.
Araştırmanın muharrirlerinden Ivan Ilic, yenilebilir pilin bu alanda çalışanlar açısından hayli ilgi cazibeli olduğunu söyleyerek “Pil talebinin süratle arttığı günümüzde karşılaştığımız zorluklardan birisi, toksik materyaller kullanmadan daha inançlı piller üretmek.” dedi.
Araştırma “Advanced Materials Journal” isimli mecmuada yayımlandı.
