Mısır Çarşısı davasında Pınar Selek için kırmızı bülten kararı çıkartıldı.
Yargıtay kararının akabinde dava evrakının gönderildiği İstanbul 15. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından hazırlanan tensip zaptında Pınar Selek ve Abdulmecit Öztürk “sanık”, İsmet Çetinkaya, Zeynep Fayda ve Meral Aydın “katılan” sıfatıyla yer aldı.
Sanıkların kabahatinin “devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet yönetiminden ayırmaya çalışmak” olduğuna yer verilen tensip metninde, katılan Zeynep Fayda’nın vefat ettiği kaydedildi.
Mahkeme heyeti, Pınar Selek’in yokluğunda tutuklanmasına ve hakkında kırmızı bülten çıkarılmasına karar verdi.
Genelge kararlarına uygun olacak biçimde hazırlanacak kırmızı bülten formlarının direkt Adalet Bakanlığına iletilmesine hükmeden heyet, sanık Abdulmecit Öztürk hakkında ise tutuklanmasına yönelik yakalama kararı çıkarılmasını karara bağladı.
Mahkeme, duruşmanın 31 Mart’ta yapılmasına karar verdi.
BERAAT KARARI VERİŞMİŞTİ
İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi, Eminönü’ndeki Mısır Çarşısı’nda 1998’de 7 kişinin öldüğü, 127 kişinin yaralandığı patlamaya ait davada, “patlamaya bombanın mı yoksa LPG’nin mi neden olduğunun kesin tespitinin yapılamadığı” gerekçesiyle Pınar Selek hakkında beraat kararı vermişti.
Yargıtay 9. Ceza Dairesi, Selek’in “sosyolojik araştırma yapma” ismi altında silahlı terör örgütü üyeleri ile irtibata geçtiği, örgütün gayesi doğrultusunda bombayı yerleştirdiğinin anlaşıldığını belirterek, beraat kararını bozmuştu.
Daire, aksiyonun, örgütün ülke genelindeki organik bütünlüğü ve toplumdaki aktifliği de nazara alındığında cürüm tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nin 125. hususunda tanımlanan “devlet güvenliğine karşı suç”u oluşturduğuna hükmederek, Selek’in bu unsur kapsamında ağırlaştırılmış müebbet mahpusla cezalandırılmasını istemişti.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, dairenin kararına itiraz etmesi üzerine belge, Yargıtay Ceza Genel Heyetine gelmişti. Başsavcılığın itiraz müracaatında, patlamanın nedeninin tam olarak tespit edilemediği savunularak, İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin beraat kararının yerinde olduğu savunulmuştu. Başsavcılığın itirazını reddeden Yargıtay Ceza Genel Heyeti, 2010 yılında 9. Daire’nin bozma kararının yerinde olduğuna hükmetmişti.
Bunun üzerine davayı tekrar gören İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi, 9 Şubat 2011’deki duruşmada, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, sosyolog Pınar Selek ile Abdülmecit Öztürk hakkında verilen beraat kararının bozulması tarafındaki kararına karşı direnmiş, öbür sanıklar Kadriye Fikret Sevgi, Heval Öztürk ve Maşallah Yağan açısından ise bozma ilamına uyulmasını kararlaştırmıştı. Mahkeme, 22 Kasım 2012’deki duruşmada ise Pınar Selek ve Abdülmecit Öztürk hakkındaki beraat kararında direnmekten vazgeçmişti.
MÜEBBET MAHPUS KARARI ÇIKMIŞTI
İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi, 24 Ocak 2013’te görülen son duruşmada, tutuksuz yargılanan Selek’in “devletin hakimiyeti altındaki toprakların bir kısmını devlet yönetiminden ayırmaya matuf harekette bulunmak” hatasından ağırlaştırılmış müebbet mahpusla cezalandırılmasına karar vermişti. Heyet, Selek hakkında yakalama kararı da çıkarmıştı.
Mahkeme Lideri Vedat Yılmazabdurrahmanoğlu ise Selek’in beraat etmesi gerektiğini belirterek karara muhalif kalmıştı.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 2 Ocak 2014 tarihli tebliğnamesinde, Selek hakkındaki mahpus cezasının onanmasını istemişti. Yargıtay 9. Ceza Dairesi ise 11 Haziran 2014’te belgeyi yol istikametinden bozarak lokal mahkemeye göndermişti.
İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin yeni maddeyle kapatılması üzerine dava belgesi, İstanbul 15. Ağır Ceza Mahkemesine gelmiş ve bu mahkemenin birinci duruşmasında, Selek ile ilgili verilen yakalama buyruğu kararının kaldırılmasına hükmedilmişti.
İstanbul 15. Ağır Ceza Mahkemesi, 19 Aralık 2014’te sanıkların atılı kabahati işlediklerine dair mahkumiyetlerine yetecek ölçüde kesin ve inandırıcı kanıt elde edilemediği gerekçesiyle sanıkların beraatine karar vermişti.
Yargıtay Ceza Genel Heyeti, lokal mahkemenin direnme kararı üzerine verdiği beraat kararını yerinde bulmayarak sanıkların aksiyonlarının, olay tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 125. unsurunda belirtilen “devlet güvenliğine karşı suç” kapsamında olduğu gerekçesiyle bozmuştu.
