Son Thylacine, 1936’da Hobart Hayvanat Bahçesi’nde esaret altında öldü ve cesedi mahallî bir müzeye verildi.
Ancak daha sonra iskeletine ve derisine ne olduğu bulunamadı.
Tazmanya Müzesi ve Sanat Galerisi kalıntıların izini kaybetti ve bunların atıldığına inanıldı.
Yeni araştırmalar, kalıntıların başından beri müzede olduklarını, korunmuş olduklarını lakin uygun formda kataloglanmadıklarını keşfetti.
2000 yılında tiplerin jenerasyonunun tükenmesiyle ilgili bir kitap yayınlayan Robert Paddle, “Yıllarca birçok müze küratörü ve araştırmacı, 1936’dan kalma hiçbir thylacine malzemesi kaydedilmediği için kalıntılarını aradı, fakat başarısız oldu” dedi.
Deri ve iskelet artık Hobart’taki müzede sergileniyor.
Başlangıçta Avustralya’da dolaştığına inanılan Tazmanya kaplanı popülasyonları, beşerler ve dingoların tesirleri nedeniyle azaldı.
Sonunda, keseli hayvana ilişkin son örnek, jenerasyonunun tükendiği Tazmanya adasında bulundu.
